დანაწევრებული კვების ღირსებებზე დღეს ბევრს საუბრობენ, თუმცა ამ თეორიას მომხრეებთან ერთად მოწინააღმდეგეებიც არ აკლია. მაინც რას გულისხმობს დანაწევრებული კვება, რატომ არის ის ასე აქტუალური, რას ნიშნავს არათავსებადი პროდუქტები?

ცოტა რამ ისტორიიდან
საკვები პროდუქტების ურთიერთშეთავსების, რაციონალური შერწყმისა და, ამის კვალობაზე, სწორი კვების საკითხი ყველაზე სრულყოფილად შეისწავლა ამერიკელმა ექიმმა და პედაგოგმა, რამდენიმე მეცნიერების დოქტორმა ჰერბერტ შელტონმა. მანვე ჩაუყარა საფუძველი დანაწევრებული კვების თეორიას. სწორედ მას ეკუთვნის წიგნი "საკვები პროდუქტების მართებული შეთავსება".
მართალია, დანაწევრებული კვების პოპულარიზატორად პროფესორი შელტონია მიჩნეული, მაგრამ უნდა ითქვას, რომ საკვებ პროდუქტთა შეთავსება-შეუთავსებლობის საკითხი ჯერ კიდევ ძველ რომში იყო აქტუალური. ძველი დროის გამოჩენილი ექიმი ცელსიუსი ამტკიცებდა, რომ კვებით რაციონში ყველა პროდუქტის შერწყმა და შეთავსება დაუშვებელია, რომ სხვადასხვა პროდუქტს გადამუშავება-მონელების სხვადასხვა სიჩქარე ახასიათებს და ორგანიზმში ერთად მოხვედრისას პრობლემებს უქმნის ჯანმრთელობას. მათი ცუდი მონელების შემთხვევაში ორგანიზმში შხამებიც კი წარმოიქმნება. ცელსიუსი მიუთითებდა, რომ მარილიანი, შებოლილი, ტკბილი და ცხიმიანი საკვების ერთდროულად მიღებისას სერიოზული საფრთხე ემუქრება არა მარტო საჭმლის მომნელებელ სისტემას, არამედ მთელ ორგანიზმს. ის დაუშვებლად მიიჩნევდა რძის, თაფლის, ღვინის, ყურძნის, ყველის, ხორცის, თევზისა და სხვა არათავსებადი პროდუქტების ერთა ... გააგრძელე კითხვა »